George Lecointe

Op aanraden van Emile Danco, nam Adrien de Gerlache contact op met George Lecointe, met de vraag of hij deel wou uitmaken van de expeditie.

George Lecointe was aan boord van de Belgica expeditie verantwoordelijk voor navigatie en hydrografie. Hij werd ook aangesteld als eerste stuurman. Dit hield in dat hij tweede in bevel was - na de Gerlache - en dus de taak van de Gerlache zou overnemen als deze om één of andere reden geen bevel meer kon geven.

Toen matroos Wiencke overboord sloeg tijdens het vrijmaken van de spuigaten van het schip, ondernam George Lecointe een tevergeefse reddingspoging van de man. Lecointe liet zich - met een touw rond zijn middel - overboord zakken om matroos Wiencke uit het water te kunnen trekken. Lecointe slaagde erin om een touw aan Wiencke te geven, maar deze kon het touw niet lang genoeg vasthouden. Lecointe raakte veilig terug aan boord, maar voor Wiencke was alle hoop verloren.

Net zoals vele andere bemanningsleden, krijgt ook George Lecointe last van scheurbuik. Toen zowel hij als de Gerlache niets anders konden doen dan in bed te blijven liggen, schreven ze samen hun testament, waarin onder andere stond geschreven wat er moest gebeuren met de Belgica en het vervolg van de expeditie als hen iets zou overkomen.

Na het overlijden van Danco, nam hij diens taak over om het magnetisme van de aarde te meten.

George Lecointe werd in het jaar na de expeditie (1900) benoemd tot directeur van de Koninklijke Sterrenwacht van België, waar hij Charles Lagrange opvolgde.


Plaatsen naar George Lecointe vernoemd:

  • Avenue George Lecointe (Brussel)